پادشاه اردن از منظر دیگر - بخش پانزدهم

با توجه به شکست فضاحت بار آمریکا در اشغال عراق، به احتمال قریب به یقین این کشور نیروهای خود را از عراق بیرون خواهد آورد؛ اما سردمداران این کشور به هیچ عنوان حاضر نخواهند بود تا عراق را بعد از آن همه هزینه های سنگین جنگ، از دست بدهند؛ بدین ترتیب وجهه ی خود را حفظ نموده و ادعا خواهند نمود که به خواست مردم عراق مبنی بر خروج اشغالگران ارج نهاده اند و نیروهای آمریکایی و انگلیسی را از عراق بیرون خواهند کشید؛ اما در حرکتی زیرکانه همزمان با خروج نیروهای آمریکایی و یا کمی پس از این خروج، آنها عمال خود را در منطقه به اغتشاش و یا تصرف عراق تحریک و ترغیب می نمایند و با ادعاهایی همچون مظلومیت اهل سنت در عراق، تشکیل هلال شیعی و مقابله با افراط گرایی، حکومت مردمی عراق را از درون یا بیرون سرنگون نموده و به صورت غیر مستقیم و با حفظ وجهه ی بین المللی خود، مجدداً عراق را تحت سلطه ی خود خواهند گرفت. بدین ترتیب ممکن است عقب نشینی ظاهری آمریکا از عراق، به لشکرکشی ملک عبدالله دوم به سوریه و عراق بینجامد و بدین ترتیب آمریکا به خیال خود، سوریه و عراق را مجدداً تصرف کند و از سوی دیگر وجهه ی بین المللی خود را حفظ نماید.

نکته ی مهمی که ذکر آن در انتهای مقاله ضروری به نظر می رسد، این است که تمام شباهت ها و تطبیق های گفته شده بین ملک عبدالله دوم پادشاه اردن و سفیانی روایات، تنها یک احتمال بوده و قطعی نمی باشد. بنابراین نباید بیش از حد بر روی انطباق ملک عبدالله بر سفیانی تاکید کرد و از آن برای توقیت استفاده نمود. همانگونه که ذکر شد، این مقاله صرفاً یک کار تحقیقی بوده و با استفاده از اسناد و مدارک نگاشته شده است و به هیچ عنوان نگارنده قصد نداشته است تا در بین برادران مسلمان کشورهای مختلف تفرقه بیاندازد؛ بلکه هدف از این کار، هشدار درباره ی تحرکات مشکوک نیروهای وابسته به غرب در خاورمیانه، و بررسی این تحرکات مطابق روایت های آخرالزمانی می باشد. بدیهی است که این مقاله نیز همچون سایر مقالات تحقیقی، قطعی نبوده و ممکن است صحیح نباشد که البته این موضوع نیز با گذشت زمان مشخص خواهد شد. بنابراین از خوانندگان محترم وبلاگ درخواست می کنیم که صرفاً به این مقاله به عنوان یک کار تحقیقی و نه بیشتر نگاه کرده و از انجام قضاوت ها و اعمال عجولانه بپرهیزند و انطباق های گفته شده در مقاله را قطعی تلقی نکنند و از همه مهم تر برای ظهور وقت تعیین ننمایند. چرا که از یک سو هنوز معلوم نیست که ملک عبدالله دوم واقعاً همان سفیانی روایات باشد؛ از سوی دیگر در صورتی که او سفیانی باشد نیز معلوم نیست که وی چه موقعی خروج می نماید. در واقع ملک عبدالله دوم از نظر سنی در اواخر دوران جوانی و اوایل میانسالی قرار گرفته و هنوز زمان بسیاری برای انجام تحرکات در منطقه دارد؛ در صورتی که او سفیانی باشد نیز معلوم نیست که چند سال دیگر به تحرکات نظامی دست بزند؛ بنابراین بحث ظهور حضرت مهدی (عج) و احتمال اینکه مسئله ی ظهور با مطالب گفته شده در مقاله تا چه حد مرتبط است، قابل قضاوت نیست.

بدین ترتیب مجدداً ملتمسانه از خوانندگان عزیز وبلاگ درخواست می کنیم که به هشدارها و توصیه هایی که نگارنده ی مقاله اشاره کرده است، توجه نمایند و با توجه به حساسیت فوق العاده ی مسئله ی سفیانی، از اظهار نظرها و قضاوت های عجولانه پیرامون این مقاله بپرهیزند و به مطالب این مقاله، تنها به دیده ی یک تحقیق بنگرند و از ایجاد هیاهو و جنجال پیرامون آن خودداری نمایند؛ چرا که رهبران فاسد و منافق کشورهای عربی منطقه، با کمال وقاحت به مطالبی که درباره ی آنها نوشته می شود اعتراض کرده و تلاش می نمایند تا با توجه به این مطالب، از آن ها به عنوان ابزاری برای ایجاد تفرقه ی بیشتر استفاده نمایند. بنابراین خواهشمندیم از هر گونه هیاهو و جنجال پرهیز نمایید و این را به خاطر داشته باشید که مبارزه با سفیانی نفس و شیطان درون، قبل از مواجهه با سفیانی ظاهر باید انجام شود و حتی این نبرد از نبرد دوم مهم تر است. این مقاله تنها به منظور تلنگر به اذهانی نگاشته شده است که در زندگی روزمره ی خود غرق شده اند و به تندباد حوادث که همه را با خود می برد و نیز وقایعی که جهان را روز به روز برای ظهور حضرت مهدی (عج) آماده تر می نماید، توجهی ندارند.

پیامی که این مقاله به خوانندگان خود ابراز می دارد، این است که دسایس، فتنه ها و تحرکات دولت های فاسد منطقه ی خاورمیانه را باید بیش از پیش مد نظر داشت و در این میان، می بایست توجه ویژه ای به کشور اردن و شخص ملک عبدالله دوم پادشاه این کشور نمود تا در صورت خروج سفیانی از این کشور و یا سایر کشورهای منطقه، تلفات و آسیب های کمتری نصیب شیعیان گردد. کما اینکه روایات نیز به این مسئله وعده داده اند که بجز محنتی که برخی از شیعیان عراق متحمل خواهند شد، (170) بسیاری از شیعیان از گزند سفیانی در امان خواهند ماند.

ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که انسان ها از خطا و اشتباه مبرا نیستند و ما نیز از این قاعده مستثنی نمی باشیم. بدین ترتیب ممکن است انطباق ها و تحلیل های ذکر شده، صحیح نباشد که این کوتاهی از جانب ما می باشد نه روایات. اما در هر حال، ما تلاش خود را نموده ایم تا از منابع و مآخذ معتبر برای انطباق ها و تحلیل های خود استفاده نموده و بدین ترتیب احتمال اشتباه را به حداقل ممکن برسانیم.

در پایان از خداوند متعال خواستاریم تا به ما بصیرت و آگاهی عطا فرماید و ما را در جهت کسب بینش صحیح و عمل به دستورات معصومین (ع) یاری نموده و ما را از گزند بلایای آخرالزمان محافظت نماید.