اسطوره های یونانی با رویکرد اسلام هراسی در "نبرد تایتان ها"
حمید مریدیان: در رده ی اساطیر، اسطوره های یونان از شهرت و آوازه‌ی
جهانی برخوردارند به طوری که تأثیر گذاری قابل وصفی را بر فرهنگ و تمدن
مدرن بعد از خود گذاشته اند. تاریخ این اساطیر با داستان هومر آغاز می شود
که کمتر از یک هزار سال قبل از میلاد می زیسته (حدودا سال 775 ق.م)
هومر اثر خود را با داستان ایلیاد شروع می کند که نخستین اثر مکتوب یونان
است و بعد از آن اودیسه منصوب به اوست که همتای داستان ایلیاد است. یکی از
مشخصات منظومه های هومری پرداختن به ذکر عملیات قهرمانه، خدایان و
پهلوانان داستان است که توجهی به روانشناسی آنها نشده و کمتر به قضاوت
اخلاقی در مورد آنها پرداخته شده. بعد از هومر، هزیود بزرگترین و مهم ترین
شاعر یونانی به شمار می رود که شجره‌ی خدایان هزیود بعد از داستان هومر از
اهمیت زیادی برخوردار است.
ویژگی های اساطیر یونانی
جامعه ی آغازین یونان، مادر تبار بود و با تغییر آن در گذر زمان رفته رفته
به سوی جامعه پدر سالاری و متکی بر پدر خدا پیش رفت و خانواده‌ی خدایان
متکی بر شیخوخیت و پدرسالاری شکل گرفت.
طبق روایات یونانی آفرینش
از اجتماع زن یا مادر سالاری سر می گیرد که خدایان مهم و بزرگ آن همه زن
هستند و سپس به اجتماعی دیگر منتقل می شود که بر پدر سالاری استوار شده
است. مهمترین خدایان همه مرد یا نرینه هستند مانند اورانوس، زئوس، کرونوس
و ...
در بینش اسطوره ای یونانیان انسان ها چون نباتات خود به خود
از زمین رسته می شوند ولی در عین حال متأثر از آموزه‌ی بقا هستند که
خدایان غالباً بر جهان و قلمرو خود نظارت و فرمانروایی می کنند و بعد از
مدتی، در طول زمان قائل به انتقال انسان پس از مرگ به عالم مردگان شدند.
بسیاری از اساطیر یونانی تجسم شخصیت انسان اند که خدایان در شکل و شمایل
انسانی صورت پردازی شده‌اند مانند تایتان‌ها [1]، و خدایان یونانی که به
هیأت انسانی بودند. و این خصوصیت باعث انس و الفت و گرایش فراوان به خدایان
باستان یونانی شده است.
شاید علت شمایل گرایی به انسان این بود
که تا آن روز چیزی به فکر انسان ها خطور نکرده بود و خدایان سیمایی واقعی
نداشتند و به هیچ موجود زنده‌ای شبیه نبودند. [2]. البته در بعضی از اعصار
خدایان به شکل جاندار پدیدار می شوند که به هیأت حیوانی یا پرندگان یا
ساختار سه گانه خدا و خدا بانو و شهریار و ملکه و حیوان نر و ماده پدیدار در
می‌آیند، مانند ساتیرها که خدایان جنگل اند و ترکیب یافته از شکل بز و
انسان هستند یا سینتورها به هیأت دیو و آدمی اند و گاهی نیم انسان و نیم
اسب اند.
در خدایان یونانی ویژگی مخصوصی که دیده می شود این است
که خدایان به صورت دوستان و همنشینان خوب بدل یافتند بخلاف خدایان بابلی و
مصری که دست نیافتنی و دارای عظمت و ابهّت غیرقابل وصفی است که آدمیان
بعضاً از آنها وحشت می کردند ولی با این توصیف کسی نمی توانست به خدایان
یونان متکی باشد زیرا از طرفی قابل اعتماد نبودند.
در فرهنگ
اسطوره‌ای یونان خبری از جادو و جادوگری نیست و حتی جادو را در بین خود طرد
می کنند و فقط در بین آنها دو زن دیده می شود که از قدرت هراس انگیز و
خارق العاده‌ای برخوردارند سیرسه (circe) و مدیا یا مِدِه (Medea). از این
رو غول ها نقش ویژه‌ای دارند که به شکل کینه توزانه علیه خدایان اقدام
می کنند و در مقابل آن ها پهلوانانی صف آرایی می کنند که جایگاه اسطوره‌ای
خاصی را در حماسه های یونانی می آفرینند مانند هرکول که زندگیش را وقف
مبارزه بر ضد هیولاها و دیوها کرده بود که این اسطوره های حماسی تاریخ کهن
آنها را شکل می دهد. در اینجا نباید اثرگذاری اسطوره های بابلی در
شکل گیری در اساطیر یونانی را نادیده گرفت ولی در عین حال از ستاره شناسی
مانند بابل باستان خبری نیست و مثل بابلیان اعتقادی بر تأثیر ستارگان به
زندگی مردم ندارند، بلکه از کاهن و مردگان چنانچه بابلیان گریزان بودند
وحشتی ندارند.
ویژگی دیگر در رابطه با زنای با محارم و مادرکشی
است که بسیاری از تراژدهای یونان را برگرفته است همچنین در اساطیر یونانی
آدم خواری با بچه کشی پیوند دارد برخلاف اسطوره های مصری که برای انسان
قداست ملکوتی قائل اند و نیمی از حقیقت او را روحانی می دانستند و از این
رو برای کشتن و قربانی کردن انسان ها حرمت قائل بودند ولی در اساطیر
یونانی قربانی کردن انسان ها دیده می شود که غالباً با قربانی دختران
پیوند دارد.
در آخر باید گفت به طور کلی در طول حیات اساطیر
یونانی سه مرحله تحولات و تغییرات به ظهور پیوست که این مراحل را می توان
مرحله حماسی، مرحله تراژدیک و مرحله فلسفی نامید. [3]
اسطوره های یونانی در رسانه
در چند دهه اخیر میلادی به ویژه در سال های اخیر مشاهده می کنیم که
رسانه های غربی به خصوص هالیوود در تولید و ساخت فیلم و سینما رویکرد
اسطوره ای را برگزیده و به نحوی مروج تمدن عهد باستان و فرهنگ اسطوره ای
ملل مختلف شده است. اما نکته تأمل برانگیز این است که سینمای هالیود که
برای نشر باورهای غربی از هیچ کوششی دریغ نمی ورزد و برای پیوند دادن ذهن
بشر با گذشته افسانه ای خود رو به تولید انبوه فیلم های اسطوره‌ای آورده
است چه اهداف و مقاصدی را دنبال می کند و اصولاً چه منافعی را در تولیدات
سینمایی به همراه دارد که همیشه به دنبال آنهاست؟ این قبیل سؤالات ما را بر
آن داشت که به صورت جداگانه به این موضوع مهم بپردازیم.
در بین
تمدن های ملل باستان که در صنعت سینما جایی را برای خود باز کرده و سبب
شده که گرایش و اقبال با استفاده از این تفکر در فیلم ها به وسیله نمادها و
اسطوره هایش بیشتر شده باشد تمدن اسطوره ای یونان باستان است که به علت
داشتن قابلیت ها و ویژگی های منحصر و قابل ذکر سبب شده که سینمای هالیوودی
برای دستیابی به اهداف و تأمین منافع خود از این طریق و همچنین تأثیر گذاری
بیشتر در عرصه رسانه به تولید آن روی بیاورد. اما مهمترین ویژگی که در
رأس اسطوره های یونانی سبب این شده است که رسانه های غربی را شیفته خود
کند اهمیت موضوع پرداختن به انسان است که در بینش یونانیون از جایگاه
والایی برخوردار است، هنر یونانی همیشه آماده بالا بردن وجود و اندیشه تا
مقام خدایی بوده است و Mythe را به صورت انسانی مجسم کرده تا اهمیت این
اندیشه را نشان دهد و بلکه تاریخ را به همین صورت در مقابل او جلوه‌گر
ساخته است. [4]
به عبارتی دیگر می توان گفت که تمامی هنر و تفکر
یونانی در وجود انسان تمرکز یافته و انسان ها در اسطوره های یونانی به
صورتی پدیدار شده اند که تفاوت اساسی با دیگر فرهنگ ها در این خصوص دیده
می شود. الاهیات آنها که در اشعار اولیه یونانی به وسیله هومر و هزیود
منعکس شده به گونه ای است که انسان محور هستی قرار می گیرد و تصویر خدایان
به شکل و شمایل آدمیان ساخته و پرداخته می شوند که از جنس آدم و با
قابلیت ممتازی شکل گرفته و در این بین در تصویر هومری از جهان تلاش شده که
انسان در مرکز قرار بگیرد. چنانکه قهرمان های واقعی هومر انسان های خدا
گونه ای هستند که به صورتی ناقص از الگوی خدایی پیروی می کنند و این طرز
تلقی سبب جای گرفتن اندیشه های هومری در آرمان های مذهبی یونانیون شده
است.
تفکر هومر به گونه ای انسان مرکز و اومانیستی بود که زمینه
مساعدی را برای حامیان این اندیشه در قرن نوزدهم فراهم کرد و سبب شد
دوباره تفکر باستانی احیاء شود و برگشت به اسطوره ها این بار با رویکرد
جدید و طراحی کلاسیک با استفاده از تمام ظرفیت ها شکل گیرد و زمینه تسلط
بر تاریخ و طبیعت بشری مهیّا شود. خدا شناسی که در غرب در دوره رنسانس و
بعد از آن تحریف شد همان انسان محوری است که به اصطلاح خدا شناسی طبیعی
می توان از آن یاد کرد. جنبش فلسفی و ادبی امانیستی که زیربنای رنسانس بود
مقام انسان را ارج می نهاد و او را میزان اشیاء می دانست.
امانیسم دوره رنسانس و بعد از آن همان جنبه ای است که متفکران از آن طریق
تفسیر انسان و کمال انسانی را در جهان طبیعت و تاریخ جستجو می کنند و بدین
صورت ادبیات یونان باستان بر تفکر تئولوژین های قرن نوزدهم تأثیر گذاشتند.
بنابراین سرچشمه تفکرات امانیستی را می توان در یونان باستان جستجو کرد.
اصطلاح اومانیسم [5] از واژه یونانی اومانیتاس [6] مشتق شده که تحت تأثیر
ادبیات کلاسیک یونان باستان قرار گرفت که بر تعلیم و تربیت آدمی به عنوان
موجودی مختار، آزاد و مستقل تأکید می ورزید و معتقد بود که انسان می تواند
حیات خویش را مستقل از نظام کلیسایی قرون وسطا طراحی کند.
همانطوری که در یونان باستان تعلیم و تربیت به وسیله هنرهای آزاد صورت می گرفت و چنین مقرّراتی فقط شایسته انسان تلقی می شد. [7]
اومانیست ها مصمم بودند حیات روحی انسان عصر کلاسیک را که در قرون وسطا از
دست رفته بود از طریق ادبیات کلاسیک او باز گردانند و در این زمینه از
ابزار رسانه ای مدرن برای القاء تفکر امانیستی از انسان بهره جستند تا از
این راه بتوانند خود مختاری و خود سالاری آدمی را به او بازگردانند و با
ادبیات باستانی آزادی و اختیار انسان ها را به نحوی مؤثر به کار گیرند.
امروزه در عرصه رسانه به این ایده افراطی به عنوان طرفداری از ارزش های
انسان دامن زده می شود و حامیان این تفکر با استیلاء فرهنگی با ابزار رسانه
در پی رساندن عده‌ای به عنوان انسان های برتر در رأس قدرت اند تا از این
رهگذر علاوه بر توجه و ارج نهادن انسان ها راه به خدمت گرفتن اندیشه های
آنان و سلب آزادگی و بردگی ذهنی آنها را فراهم آوردند.
نقد «نبرد خدایان»
یکی از فیلم های هالیودی که به احیاء مفاهیم و اندیشه های انسان محوری عصر
باستان به عنوان الگوی عصر جدید می پردازد فیلم نبرد خدایان یا تاتیان ها
است که در آن نبرد خدایان یا به عبارتی ابر انسان ها با یکدیگر به نمایش
گذاشته می شود. یکی از موضوعات محوری فیلم که در آن برجسته می شود شخصیت
بعضی انسان هاست که نصیبی بیشتر از دیگران برخوردارند و آن جنبه ی خدایی
بودن آنهاست که باعث شده نیم بدن آنها از عنصر خدایی تشکیل بشود. این
انسان های خدا گونه که قلمرو تحت نفوذ آنها وسیع است از قدرت های فوق
العاده و خارق العاده برخوردارند؛ به طوری که همه‌ی امور بندگان و همه
قدرت ها در دست این خدایان اسطوره ای است که بر انسان های زیر دست خود تسلط و
غلبه دارند و بر آنها حکمرانی می کنند و انسان ها ناچارند برای در امان
ماندن از خشم و ناراحتی خدایان رو به آنها بیاورند و در پناه اطاعت و عبادت
درگاه آنها خواسته های خود را بیابند.
چیزی که سعی شده در متن
فیلم از اول تا آخر در ذهن مخاطبان جای بگیرد، پذیرفتن انسان های برتر در
برقراری نظم و نظام نوین جهانی است که با جهت گیری خاص بتوانند از این
طریق راه سلطه و غلبه بر مردم دنیا را فراهم آورند تا علاوه بر تأمین
منابع مادی انسان ها در سایه استیلاء و سلطه آنها، امنیت و صلح را برقرار
کنند. حتی تلاش شده در این فیلم با القای توهم سلطه، رعب و وحشتی را در دل
مخاطبان ایجاد کنند که به سبب آن این باور در عمق جانشان شکل بگیرد که
زمین باید دارای حاکمانی خداگونه باشد تا مصالح و منافع مادی انسان ها
برای ادامه زندگی تأمین شود. در غیر این صورت هرج و مرج سراسر دنیا را
خواهد گرفت، چیزی که در شهر آرگون به سبب خشم خدای زئوس رخ داد و سبب شد
امور عادی و روزمره مردمان آن دیار مختل شود.
در این فیلم وانمود
می شود که دنیا بدون حضور ابر انسان ها که کلیه امکانات و تکنولوژی در دست
آنهاست، معنی نخواهد داشت و نظم نوین جهانی در صورت در رأس قرار گرفتن آن
ها حاصل خواهد شد، چیزی که اربابان غربی در پی به ثمر نشاندن آن هستند و
ابزارهای رسانه ای را برای این منظور به خدمت گرفته اند.
نبرد
تایتان ها به تصویر کشیدن اسطوره های یونانی است که در آن خدایان آسمانی و
زمینی در مقابل یکدیگر زورآزمایی می کنند و هر کدام با استفاده از نیروهای
خود دیگری را مغلوب می کند. آنچه در فیلم به ظاهر دیده می شود به صحنه آمدن
ستاره ها و اسطوره های یونانی است که در جایگاه خویش نقش خود را طبق
افسانه های هومری به خوبی ایفاء می کنند. زئوس بزرگترین خدایی که گاهی وی
را زئوس پاتروس یعنی زئوس پدر می نامیدند. [8] خدای خالق آسمان ها و مردم
معرفی می شود. او خدایان را در مقام شان منصوب می کند و به این ترتیب
بالاترین جایگاه را در بین خدایان داراست. او دو برادر به نام پوزیدن و
هادس دارد که پوزیدون را به فرمانروایی بر دریاها می گمارد و هادس را به
عنوان خدای حاکم بر دنیای مردگان که همراه با بدبختی و تاریکی است منصوب
می کند. خدایانی که در این فیلم به صحنه می آیند خدایان محتاج و نیازمندی
هستند که وابسته به عبادت و اطاعت مردمانی اند که تحت سلطه آنها به عنوان
رعیتی فرمانبردار اطاعت پذیری و تبعیت دارند. در واقع در این فیلم این
خدایان هستند که برای اینکه ابدیت و فناناپذیری خود را تامین کنند، دست به
دامن بشر فناپذیر می شوند تا به عنوان منبعی، ادامه حیات بوسیله انسان ها
میسر باشد.
این توضیحات همه برای بیان محتوای اصلی داستانی است
که با زیرکی تمام از سوی سازندگان این فیلم به نفع اربابان زرسالار یهودی و
صهیونیستی، مورد استفاده قرار گرفته است. نقش اصلی و محوری این فیلم حول
شخصیتی است که به عنوان منجی و موعود مورد توجه قرار می گیرد و به عبارتی
این فیلم را باید در زمره فیلم های آخرالزمانی قرار داد که به نوعی نقش
منجی را به عنوان یک موعود و منتظر همگانی انسان ها برجسته می کند و نیاز
انسان ها را برای سر و سامان دادن به وضع آنها تامین و ارتباط صلح آمیز با
خدایان را تنظیم می کند.
کودکی که قرار است همه چیز را تغییر دهد و
با پایان دادن به ظلم و ستم خدایان علیه آنها قیام کند. در ابتدای این فیلم
تصویر کودک موعودی را نشان می دهد که بوسیله ماهیگیری از یک تابوت رها شده
در دریا بالا کشیده می شود. این صحنه در ابتدای دیدن تابوت موسی نبی که
معروف به تابوت عهد است را تداعی می کند که علیه ستم کاری و ظلم فرعون قیام
کرد و او را از کرسی خداییش به پائین آورد. البته شک و شبهه ای پیرامون
این پیامبر اولوالعزم الهی وجود ندارد و به فرموده قرآن موسی (ع) یکی از
اولیای الهی است که خداوند او را به پیامبری برگزید «وکلم الله موسی تکلیما».
اما مرتبط کردن این منجی که در آخر فیلم به پیروزی وی و غلبه او علیه
خدایان می انجامد و مردمان شهر آرگون بوسیله این منجی از سقوط کردن رهایی
پیدا می کنند نکته ای است برای نشان دادن این که منجی آخر الزمان و منجی
موعود از نسل بنی اسرائیل است که مردمان زمین بوسیله او از ظلم و ستم
فرمانروایان زمینی رهایی پیدا می کنند چیزی که در همه فیلم های آخرالزمانی
از تیرس چشم کارگردانان هالیوودی مخفی نمی ماند و با منسوب کردن منجی
آخرالزمان به تفکرات مستکبرانه و سلطه جویانه خویش راه را برای القاء افکار
ضد ارزشی خود در جامعه جهانی هموار می سازند.
مطلب دیگری که شایان ذکر است در مورد خصوصیات این منجی آخرالزمانی است که او را از دیگران متمایز کرده است حتی از خدایان آلیمپوس.
پرسیوس که به عنوان یک ناجی در این فیلم مطرح می شود بدنی تشکیل یافته از دو
عنصر خدایی و انسانی دارد که نه خداست و نه انسان اما علاقه دارد به شیوه
انسان ها زندگی کند و از قرار گرفتن در کنار خدایان خودداری می کند و با
هر پیشنهاد از سوی خدایان طفره می رود و میلی نشان نمی دهد حتی در قسمتی
از این فیلم گفته های زنی را که همیشه از لحظه تولد به همراه پرسیوس بوده
را نشان می دهد که آیو نام دارد [9] و وظیفه مراقبت و نگهبانی از پرسیوس
برعهده اوست. او جمله ای را به پرسیوس می گوید که در تایید ویژگی
برتر و متمایز اوست به طوری که پرسیوس بالاتر از جایگاه و متمایز از خدایان و
انسان ها قرار می گیرد. جمله تو فقط یک نیمه انسان، نیمه خدا نیستی تو بهترین
هر دو تای آنهایی از جانب آیوآن هم در لحظه های حساس فیلم که چیزی به سقوط
شهر آرگون با تمام مردمانش نمانده!
این ادبیات به کاربرده شده
در فیلم از این که شبیه به اسطوره های یونانی باشد بیشتر مشابه اسطوره
ها و افسانه های یهودی است که در مورد انسان خدانما یا به عبارتی خدای انسان
نما بیان شده است در تفسیر کابالیستی از انسان، آدمی مقام الوهیتی می یابد
که در نهایت صورتگری به شکل خداست [10] این شخصیت و الگو که در لسان آنها به
آدم کدمون نام گذاری شده فقط مختص یهودیان است که به عنوان نژاد برتر از
سایر مخلوقات و انسان ها قرار می گیرند و به صورت تجلی تمام خداوند حی در
انسان همسان و هم ردیف خدا می شوند و در بعضی گفته ها از برابری او با خدا
سخن به میان آمده که ارزش عددی هر دو مساوی است و نام یهوه و آدم برابر
با عدد 45 است که هیچ یک برتری بر دیگری ندارد و در بعضی تفاسیر الحادی از
خدا همان آدم قدمون اراده شده است [11]
این قداست و ویژگی برتر
تا جایی به اوج رسیده که حتی خدای اصلی هم دست به دامن او می شود و
هنگامیکه قدرت خود را رو به اضمحلال می بیند و از جانب هادس که درپی
رسیدن به قدرت و جانشینی به جای برادرش زئوس است، احساس خطر می کند از پسر
خود پرسیوس در پی یاری رساندن به پدر صدا می زند و تقاضای کمک می کند.
در واقع پرسیوس نماینده یک جریان و تفکر یهودی است که به عنوان نژاد
برتر سعی در نابودی و از بین بردن دشمنان خود دارد که برای این کار نیروهای
دیگری را با خود متحد می کند که در ادامه به آنها می پردازیم.
در
این مرحله از فیلم پرسیوس برای نبرد با دشمنان خود که در راس آنها هادس خدای
تاریکی ها قرار دارد، آماده می شود. او که در پی از بین بردن کراکن
هیولای دریا و زاده هادس است مانع اصلی خود را هادس می بیند که باید از سر
راه برداشته شود اگر چه با از بین رفتن کراکن نیروها و قدرت هادس تضعیف
می شود.
آیو که همیشه به همراه پرسیوس است به فرمانده لشکر شهر
آرگون راه از بین بردن کراکن (هیولای دریایی) را نشان می دهد که به عنوان
یک راز در اختیار جادوگران سرزمین استیکس قرار دارد و آنها هستند که همه
چیز را در مورد کشتن کراکن می دانند و به همین خاطر است که پرسیوس با
متحدان و نیروهای خود سراغ جادو گران می رود و به آنها متوسل می شود.
در اینجا نکته قابل توجه، مطرح شدن جادوگرانی است که برای رسیدن به اهداف
پرسیوس منجی باید از آنها کمک بجوید و به عبارتی سازندگان این فیلم عقیده
به جادوگری و سحر و جادو را به عنوان یک عنصر در پیشبرد مقاصد و رسیدن به
آرمان نهایی توسط منجی ضروری و لازم می دانند و نقش آن را برای پیروزی و پی
بردن به راز و رموز پنهان برجسته می کنند. چیزی که در عرفان یهود کابالا به
آن پرداخته می شود و قابل اهمیت است، درحالیکه در اسطوره های یونان که این
فیلم در ظاهر به آن می پردازد از سحر و جادو سخنی به میان نمی آید و از
جادوگری خبری نیست و حتی نقش جادوگران در نظام اساطیر یونان طرد می شود و
فقط به نقش ویژه غول ها به عنوان موانعی در سر راه قهرمانان اشاره
می شود. حتی در داستان هومر از سه خواهر کهن سال نام برده می شود که یک چشم
دارند و از قلمرو خود پاسداری می کنند ولی اشاره ای به جادوگران سرزمین
استیکس نمی شود. [12]
پس می توان گفت جادوگری از خصیصه ها و بن مایه
های اعتقادی دین یهود است که در قالب فیلم با دست آویز کردن موضوع دیگر به
آن به خوبی پرداخته شده و پیوند جادوگری به همراه منجی ضرورتی دانسته
می شود که منجی در ارتباط با نیروهای سحر و جادو است.
در ادامه پس
از آنکه پرسیوس با قوای خود برای پیدا کردن جادوگران سرزمین استیکس به راه
می افتد ماجراهای جالبی به وقوع می پیوندد و از این جاست که نبرد بین
نیروهای پرسیوس با دشمنان جبهه مقابل آغاز می شود که دقت در این صحنه ها،
زوایای مختلف این داستان را آشکار می کند. تکنیکی که صحنه گردانان پشت
فیلم با ظرافت خاص کارگردانی کرده اند.
نبرد با حمله ور شدن یکی
از دشمنان خون آشام پرسیوس به نام آکرسیوس شروع می شود. او که از سوی هادس
مأمور است پرسیوس را از میان بردارد، دارای نیروی قدرتمند شیطانی است که
به وسیله هادس این نیرو برای از بین بردن منجی به او داده شده است و با
رجعت این فرد از دنیای مردگان نیروهای تاریکی و ظلمانی قدرتمند شده اند.
او همان فردی است که زئوس با همسرش همبستر شد و بذر پرسیوس را در وجود
همسرش کاشت و نتیجه آن شد که بر اثر کارزئوس، آکرسیوس خشمگینانه همسر خود
را کشت و آن را با بچه، در میانه تابوت نهاده روانه دریا کرد، ولی دست بر
قضا پرسیوس از میان آن تابوت جان به در برد و نجات پیدا کرد. آکرسیوس بعد
از مطلع شدن از زنده ماندن پرسیوس نقشه انتقام از او و پدرش زئوس را در سر
پروراند.
شمشیری را که او برای کشتن پرسیوس به کار می برد به گونه
ای است که تداعی مفهوم آشنایی را به ذهن متبادر می کند آری شمشیر دولبه ای
که در غالب فیلم ها مخصوصا فیلم های اسلامی به عنوان شمشیر ذوالفقار به
تصویر کشیده می شود.
به نظر می آید که کارگردانان هالیوودی در این
فیلم سعی در شناساندن یک جریان در قالب شخصیت آکرسیوس کرده اند که در
برابر اقدامات منجی فیلم دست به شمشیر است و مانع پیشبرد اهداف اوست.
جریان شیعی و علوی که مانند سدی در برابر اهداف سلطه جویانه صهیونیزم
جهانی در دنیای امروز قرار گرفته پایگاه و جایگاه این تفکر منحرفانه نزد
اربابان غربی کشور ایران است که نقشه ها و خواسته های زرسالان یهودی را به
رویاهای دست نیافتنی تبدیل کرده که روز به روز ریشه این مکتب که با انقلاب
مردم ایران در دهه 1980 شکل گرفت، از همه جا سر بر می آورد بطوریکه تأثیر
آن را در کشورهای مستعمره بخصوص در کشورهای عربی که علیه رژیم های متحد با
تفکرات لیبرالیستی و یهودی مابی سعی در القاء ارزش های ضد دینی دارند، منجر
به شکل گیری انقلاب مردمی شده. این برداشت ها در این بخش از این فیلم
زمانی چهره از حقیقت بر می دارد که با قطع شدن یکی از دستان آکرسیوس عرصه
بر او تنگ می شود و با فرار کردن به جای دیگر تغییر مکان می دهد اما
آکرسیوس به کجا می گریزد؟ در ادامه تعقیب پرسیوس با افراد خود، برای چند
لحظه ای چشم ها با صحنه های آشنا با ذهن روبرو می شود که نشان دهنده سرزمین
ایران است آن هم در قالب نماد ملی این کشور یعنی تخت جمشید و سمبل های آن
مثل پرسپولیس که از بالای تپه ای برای لحظه ای گذرا نمایش داده می شود که
با این کار درصدد نشان دادن نظام برخاسته از تفکر دینی و علوی از اسلام
ایرانیان است که امروزه مهد اسلام راستین و حقیقی است.
بعد از جنگ
و گریز پرسیوس و یارانش با عقرب های متولد شده از خون، آکرسیوس در حاشیه
صحرایی توسط عقرب ها محاصره می شوند و در این لحظه است که صدای مخوف و مبهم
در بیابان می پیچد. طنین صدایی که در لحظه اول نامفهوم و مبهم به نظر
می آید ولی با کمی دقت از حنجره های بیابانگردان صحرایی صدای لهجه عربی به
گوش می رسد که با لحن خشک و خشن می گوید و اطیعوالجن. آری جن های صحرایی
که افراد حاضر را به اطاعت از خود دعوت می کنند [13] آن هم در بیابانی بی آب
و علف که قلمرو و محدوده عرب های بیابان گرد صحرایی است. سرزمین عربستان
صعودی که مجاور با ایران است جایی که اسلام از آنجا برخواسته. [14]
یاران پرسیوس آنها را به عنوان دشمنانی یاد می کنند که موجودات آدم کشی هستند و
به جادوگران بیابانی لقب گرفته اند. اما پرسیوس از آنها سپاسگزاری می کند و
جنیان برای آنکه دشمن خود را خدایان و هم پیمانان آنها می دانند با
پرسیوس برای از میان برداشتن دشمن مشترک همکاری می کنند و پیمان دوستی و
اتحاد می بندند.
همه این قرائن نشان از فرهنگ مسلمانانی دارد که
اسلام آمریکایی و غربی در بین آنها رسوخ کرده و واضح تر آنکه نشان دهنده
جریانی است که امروزه در عالم اسلام به سرکردگی کشورهای عربی خصوصاً عربستان
که انتشار دهنده این تفکر ارتجاعی است، با نام وهابیون تندرو قابل شناسایی
است.
افرادی که هر روز بهانه تازه ای به دست دشمنان قسم خورده
اسلام می دهند و با راه انداختن ترور و قتل و خون ریزی، چهره زننده ای از
اسلام را به نمایش می گذارند؛ به طوری که در این فیلم هنگام درگیری در
دنیای مردگان، و زمانی که پرسیوس برای نجات مردم شهر آرگون به سفارش
جادوگران باید سر مدوسا را از تنش جدا کند جن همراه پرسیوس که نشان اسلام
هولناک و خشن اما در عین حال احمق و قابل سوء استفاده است خود را در عملیات
انتحاری منفجر می کند تا در پیروزی پرسیوس منجی سهمی داشته باشد که
می توان گفت این نوع خود زنی هم جهت با اهداف و آرمان های صهیونیستی است
که این جریان را برای نیل به مقاصد خود همراه کرده است. به طوری که با
دستان خود خویشتن را از بین می برند و از آن طرف با نقشه از قبل طراحی شده
از میدان به در می شوند. چنانچه در حادثه 11 سپتامبر این حرکت به وقوع
پیوست و زمینه مساعد برای اقدامات بعدی مهیا شد.
بنابراین اگر بخواهیم اهداف و مقاصد از ساختن این گونه فیلم ها را بررسی کنیم می توان به چند گزاره مهم اشاره کرد.
1: اینکه موعود و منجی در سینمای هالیوودی همیشه بر خواسته از غرب است که
ترجیحاً از نژادی برتر به نام بنی اسراییل متولد می شود که سعی می کند خود
را فاتح جنگ آرماگدون و آخرالزمانی در فیلم معرفی کند مانند فیلم ارباب
حلقه ها، ماتریکس و...
2. اینکه در عرصه سینما چهره ای که از اسلام
ارائه می شود تصویر زننده، فریبکار و پر از خشم و کینه و نفرت است که به
هیچ چیز جز جهاد و قتل و خونریزی فکر نمی کند و نهایتاً اگر انصاف را در
رابطه با مسمانان به خرج دهند چهره ای از اسلام خنثی و منفعل به نمایش
گذاشته می شود که همگام و همنوا در اجرای مقاصد و خواسته های آنها گام بر
می دارد که این نوع اسلام همان اسلام مورد انتظار آنهاست.
در نبرد
تایتان ها که از فیلم های آخرالزمانی است به همین موضوعات اشاره می شود
یعنی علاوه بر منجی موعود غربی، جریان مقابل یعنی دشمنان منجی که مسلمانان
آزادی خواه و جریان مقابل جبهه استکبار که تفکر شیعی صادره از سرزمین
ایران است به تصویر کشیده می شود که آخر الامر منجی بر آنها غالب می شود و
آنها را شکست داده از بین می برد و در نهایت ضربه آخر را بر آنها فرود
می آورد که به منزله پایان دادن و خاتمه به این جریان و تفکر است که در این
فیلم با قطع شدن سر مدوسا هیولای چند سر ریشه کن می شود.
از طرفی
جریان دیگری که موافق با منجی نیست ولی برای از بین بردن جریان مقابل، که
دشمنی مشترک محسوب می شود منجی را همراهی می کند و در راستای اهداف تعیین
شده منجی را یاری می رساند.
توجه به این نکته ضروری است که گرایش
فیلم های آخرالزمانی در این چند دهه ساخته شده توسط صحنه گردانان این
فیلم ها به طوری بی سابقه درصدد اجرائی کردن پروژه اسلام هراسی و اسلام
ستیزی بوده که تا حدود زیادی موفقیت حاصل شد اما در چند ساله اخیر ساخت
فیلم های آخرالزمانی با رویکردی جدید پا به عرصه رسانه گذاشته آن هم
کوبیدن و نفی تفکر اسلام حقیقی و اصیل که شیعه ستیزی است و مبانی شیعی
در این گونه فیلم ها مورد هجوم قرار می گیرد تا جایی که این عملکرد برنامه
راهبردی برای مقابله با خط فکری جریان اسلام گرایی در دنیا شده که در این
مرحله سینما و رسانه ساحل نجات و پناهگاه صهیونیستی است که با تمام قوا و
امکانات سعی در نجات و حفظ موقعیت به دست آمده می کند.
پی نوشت ها:
[1] اساطیر یونان / جان یین سنت
[2] سیری در اساطیر یونان و روم / ادیت همیلتون
[3] فرهنگ اساطیر یونان و روم / دپیر گریمال ج ا
[4]. فرهنگ اساطیر یونان و روم، دپیر گریمال ج 1.
[5]. Homanism.
[6]. Humanitas.
[7]. خدا و دین در رویکرد امانیستی / مریم صانع پور.
[8] تاریخ ادیان / حسین توفیقی
[9] شاید بتوان گفت که همراهی و نگهبانی از پرسیوس که به عهده او گذاشته
شده تداعی کننده همان داستان موسی (ع) است که در قصه قرار گرفتن موسی (ع)
درتابوت و رها کردن در آب توسط مادر این پیامبر الهی، خاله موسی نقش مهمی
داشت و سبب شد موسی به سمت خانواده فرعون راهنمایی شود چیزی که در این فیلم
آیویکی از اله های یونانی مامور به آن است
[10] فرهنگ نمادها
[11] فرماسونری جهانی / هارون یحیی
[12]اساطیر یونان / جان یین سنت / باجلان فرخی
[13] جنها همان گروهی اند با شمایل و لباس های عربی و چهره ای زشت که "Djinn" نام دارند، و به کمک لشکر اندک آرگوس ها می آیند.
منابع:
سیری در اساطیر یونان و روم / ادیت همیلتون / عبدالحسین شریفیان / نشر اساطیر 1383
فرهنگ اساطیر یونان و روم / دپیر گریمال ج ا / احمد بهتش، نشر دانشگاه تهران 1350
اساطیر یونان / جان یین سنت / باجلان فرخی / اساطیر 138
