دستگاه امنیتی آمریکا همواره سعی داشته است ملت آمریکا و دیگر ملل غرب را با تبلیغات وسیع و به طرق مختلف از خطر گروه های تروریستی بترساند. یکی از راه های ایجاد این ترس تاکید بر امکان دستیابی این گروه ها و گروهک ها به توانمندی های بیشتر و یا احیانا تسلیحات استرات‍ژیک بوده است. از جمله می توان به تبلیغات وسیعی اشاره کرد که بعد از یازده سپتامبر انجام شد و حاوی این پیام بود که گروه های تروریستی همچون القاعده و نیز برخی دولت ها در حال برنامه ریزی برای دست یابی به عوامل خطرناک و تسلیحات بیولوژیک هستند تا علیه مردم آمریکا و منافع ملی آنان به کار گیرند.
اما پیچیدگی و
نیاز به دانش و تکنولوژی بالا برای تولید عوامل بیولوژیک در حدی است که
گروه های تروریستی هیچگاه نمی توانند مستقلا و بدون کمک دولت ها به
توانمندی هایی برای کشتار دسته جمعی توسط تسلیحات بیولوژیک دست یابند. با
وجود آگاهی سیاست مداران آمریکا از این حقیقت، این دست تبلیغات گاه و بیگاه
در دستور کار رسانه ها قرار می گیرد تا علاوه بر نوعی فرار به جلو پوششی
نیز بر اعمال ننگین ایشان ایجاد شود تا در سایه آن بتوانند همچنان بر
اقدامات غیر انسانی و ضد بشری خود ادامه دهند.
در اینجا به
بخشی از سیاست ها و آزمایش های ننگین دولت آمریکا در جهت تولید و استفاده
از عوامل خطرناک بیولوژیک علیه بشریت خواهیم پرداخت و خوانندگان محترم را
دعوت خواهیم کرد به این نکته توجه کنند که اگر روزی چنین جنایتکارانی در سایه اهمال و زودباوری ملت های دیگر موفق به تکمیل سیطره قدرت جهانی خود شوند؛ در چه حد و درجه ای مرتکب اعمال ضد انسانی خواهند شد.
پس از حملات یازده سپتامبر و به دنبال آن پیش آمدن برنامه طراحی شده نامه های آلوده با سم باکتری مولد سیاه زخم، دولت نومحافظه کاران با بهانه قرار دادن این اتفاق سیلی از بودجه های دولتی را برای مقابله با تهدیدات بیولوژیک گروه های تروریستی همچون القاعده به مراکز تحقیقاتی مختلف ارائه داد تا به ظاهر راه کارهایی برای مقابله با این حملات فراهم کنند. برای برخورداری از این سیل پولی، بسیاری از سازمان هایی که بر روی بیماری های واگیردار و عفونی کار می کردند کار خود را به نوعی با بیوتروریسم ارتباط داده و دست به انجام تحقیقات و آزمایش های گسترده‌ای زدند که یقینا در آینده‌ای نه چندان دور نتایج آن همچون نتایج پژوهش های دهه های قبل بر همگان ظاهر خواهد شد.
در سیستم درجه بندی امنیت بیولوژیک آمریکا درجه 4 به خطرناک ترین آزمایش ها و آزمایشگاه ها داده می شود. پیش از یازده سپتامبر تنها پنج آزمایشگاه وجود داشت که در بالاترین درجه امنیت بیولوژیک، یعنی درجه 4، قرار داشتند و به طور فعال در زمینه مطالعه عوامل بیولوژیک مرگ زا کار می کردند. در حالی که در سال 2009 این تعداد به پانزده مورد رسید و روند افزایشی همچنان ادامه داشته و تعدادی نیز در حال ساخت هستند.
در مجموع هم اکنون بیش از 400 مرکز تحقیقاتی در درجات امنیت بیولوژیک 3 و 4 در آمریکا فعال هستند که توانایی تولید عواملی همچون باکتری سیاه زخم و فراورده های آن را دارند و بیش از چهارده هزار نفر بر روی تولید چنین عوامل خطرناکی کار می کنند که اکثر آنها مربوط به بخش غیر دولتی بوده و برای کسب بودجه مجبورند پروژه های مد نظر سیاست مداران را هرچه که باشد بپذیرند.
آزمایشگاهی با درجه امنیتی 4
جالب توجه است که این توسعه گسترده تحقیقات تنها به بهانه احساس خطر از چند گروهک تروریستی و انتقال تبلیغاتی این احساس به مردم آمریکا انجام گرفته است! به نظر می‌رسد قدرت های جهانی وارد مسابقه تسلیحاتی پنهان جدیدی شده‌اند که بسیار پرحاشیه تر و مخرب تر از مسابقه دست یابی به تسلیحات هسته‌ای است. شاید دیگر هزینه های ساخت و نگهداری تسلیحات هسته‌ای چندان به صرفه نمی باشد و نظم نوین جهانی ادعا شده از سوی دنیای غرب نیاز به اسلحه نوین کم خرج تر و مخرب تری دارد. با این وصف توسعه تسلیحات بیولوژیک خطر جدی مسابقه تسلیحاتی قدرت ها در دنیای آینده خواهد بود. زیرا که از هم اکنون در آمریکا و برخی دیگر از مدعیان قدرت، مراکز ملی دفاع بیولوژیک در تمامی زیرشاخه های آن تاسیس شده است.
شهروندان خودی آمریکا نیز در امان نیستند
نکته بسیار مهم این است که ارتش آمریکا در طول دهه های گذشته برای دستیابی به این تسلیحات علاوه بر شهروندان نظامی خود حتی شهروندان غیرنظامی از همه جا بی خبر آمریکایی را نیز به عنوان نمونه های آزمایشگاهی به کار گرفته و از آنان به صورت حیوانات آزمایشگاهی برای تست عواملی همچون گاز خردل، گاز اعصاب، داروهای روان گردان، باکتری ها و ویروس های گوناگون استفاده کرده است که در ادامه به تفصیل به این موضوع خواهیم پرداخت.
در اینجا با یادآوری برخی از جنایات انجام گرفته در مسیر دستیابی به تسلیحات بیولوژیک، این موضوع را مطرح می کنیم که نظامی که مسلح به پیشرفته ترین نوع این سلاح هاست و علی رغم تعهدات بین المللی خود هم اکنون نیز تحقیقات مرتبط را ادامه می دهد و حتی در حق شهروندان خود اعم از کودکان و زنان و بیماران نیز اغماضی ندارد تا چه اندازه می تواند برای دیگر ملت ها خطرناک و عاری از هرگونه نگاه انسانی باشد.
آزمایش های مرتبط با تسلیحات و عوامل بیولوژیک در آمریکا چیز جدیدی نیست و حداقل به دهه سی میلادی بر می گردد. در طی جنگ سرد هزاران شهروند آمریکایی قربانی آزمایش های پرتو دهی در مرکز انرژی اتمی و دیگر مراکز دولتی شدند و حتی بعد از امضای معاهده بین المللی منع آزمایش ها و تولید تسلیحات و عوامل بیولوژیک در سال 1972 این کار در آمریکا ادامه یافت و چنانکه اشاره شد بعد از یازده سپتامبر 2001 به یک جهش بزرگ ناگهانی و سوال برانگیز نیز دست یافت.
در سال 2001 سندی از وزارت دفاع آمریکا به دست آمد که نشان می داد در طی سال های 1962 تا 1973 هزاران سرباز آمریکایی به طور عمدی در معرض عوامل شیمیایی و بیولوژیک قرار گرفته‌اند. عواملی مانند گاز اعصاب، گاز سارین، باکتری ای کولای (E-coli )، باکتری باسیلوس گلوبیجی (Bacillus globigii )، سیاه زخم و طاعون بر روی افراد بی خبر که هیچ حفاظتی هم نمی توانستند از خود انجام دهند روی داده است. جالب توجه است که این گزارش فقط دو روز پس از حملات یازده سپتامبر پخش شد و در آن بحبوحه هیچ گونه توجهی را به خود جلب نکرد.
در سال های اخیر ظهور بیماری هایی مانند ایدز، بیماری لژیونری، هپاتیت سی، جنون گاوی، ویروس های عامل خونریزی، تب لاسا، سندرم خستگی مزمن، بیماری جنگ خلیج فارس و بیماری های دیگر سوالاتی در مورد منشا آنها ایجاد کرده است. بر اساس گزارش های علمی، در هشت دهه از قرن بیستم آمار مرگ و میر ناشی از بیماری های مسری در آمریکا در حال کاهش بوده است اما به یکباره از سال 1981 تا 1995 این آمار 58 درصد افزایش یافته است.
در زیر فهرست کوتاهی از جنایات پرهیاهو ترین مدعی حقوق بشر و ارزش های انسانی در زمان کنونی را ارائه می دهیم.
1932، اداره خدمات بهداشتی عمومی آمریکا مراحل نهایی بیماری سیفلیس را بر روی 399 سیاه پوست منطقه تاسگک در آلابامای آمریکا آزمایش کرد. بومیان هیچ اطلاعی از اصل موضوع نداشته و تصور می کرده‌اند از طرف دولت آمریکا خدمات بهداشتی برای ایشان در نظر گرفته شده است. این بررسی به آزمایش تاسکیگ (Tuskegee Experiment) معروف شد و برای این بود که مشخص شود چقدر طول می کشد که انسان در اثر ابتلا به سیفلیس بمیرد. این افراد به سیفلیس مبتلا شده و با مرگ دردآوری از بین رفتند. سیفلیس باعث ایجاد زخم سفتی در ناحیه تناسلی شده و در ادامه عفونت فراگیری بدن را فرا می گیرد و بافت ها و اعضای بدن تخریب می شوند .
آلوده کردن سیاه پوستان به باکتری سیفلیس
1942، چهار هزار سرباز تحت تاثیر گاز خردل قرار گرفتند. این آزمایش تا 1945 ادامه یافت. این گاز دارای اثرات مخرب بر روی پوستسیستم تنفسی، و دستگاه گوارش بوده و سرطان زا است.
تاثیر گاز خردل بر پوست بدن یک سرباز
1944، ارتش آمریکا از انسان برای تست ماسک های گاز استفاده کرد. افراد در اتاق های گاز زندانی شده و در معرض گاز خردل و ائویسیت که ترکیبی سیانوردار است قرار می گرفتند.
1945، پروژه پیپرکلیپ (Project Paperclip) شروع شد که هدف آن به کارگیری دانشمندان فراری نازی در قبال پیشنهاد امنیت و هویت های مخفی به آنها بود. بخشی از این دانشمندان در آزمایشگاه های تولید عوامل بیولوژیک به کار گرفته شدند. همچنین در همین سال برنامه اف (Program F) نیز آغاز به کار کرد که تاثیر فلوراید بر سیستم اعصاب مرکزی را بر روی انسان ها بررسی می نمود.
1946، تعدادی از بیماران بیمارستان های ارتش به عنوان خوکچه آزمایشگاهی برای آزمایش های پزشکی ارتش استفاده شدند و برای مخفی کاری بیشتر در گزارش ها لفظ آزمایش به مشاهده و بررسی تبدیل شد.
1947، طبق اسناد به دست آمده از وزارت دفاع آمریکا (به عنوان مثال سند: Document 07075001, January 8, 1947 .) مشخص شد که ارتش آمریکا تاثیر برخی پرتوها را بر روی انسان آزمایش کرده است. در همین سالCIA مطالعاتی بر روی ماده مخدر صنعتی LSD انجام داد و نمونه های انسانی نظامی و غیر نظامی بدون اینکه اطلاعی داشته باشند مورد استفاده قرار گرفتند.
ال. اس. دی.
سبب ایجاد اختلال در خلق و خوی فرد می‌شود، شناخت زمان و مکان را مختل،
فرد را دچار خوشی بی جا، خودستایی، احساس سبکی و بی وزنی، هذیان و
افسردگی می کند و ممکن است مصرف کننده را به خودکشی و آدم کشی بکشاند. با مصرف ال . اس. دی. توهم های بینایی و شنوایی دست می دهد و اشباح خیالی جای خاصی در ذهن فرد باز می کنند.
1951، وزارت دفاع شروع به انجام آزمایش بر روی ویروس ها و باکتری های مولد بیماری در فضای باز غیر آزمایشگاهی کرد که تا 1969 ادامه داشت و مردم مناطق اطراف محل های آزمایش تحت تاثیر این عوامل قرار گرفتند.
1952، بر اساس اسنادی که آلمان منتشر کرده است در این سال آمریکا طی جنگ کره از تسلیحات بیولوژیک استفاده کرد.
1953، ارتش، ابرهایی از گاز سمی سولفید کادمیوم روی (zinc cadmium sulfide) را بر روی وینیپگ، سنت لوئیس، ویرجنیا، میناپولیس، فورت واین، دره رود مونوکاسی در مریلند و لسبورگ رها کرد. هدف این بود که ببینند گازهای شیمیایی به چه نحوی پخش می شوند. در همین سال نیروی دریایی ارتش آمریکا به کمک CIA آزمایش هایی را ترتیب داد که ده‌ها هزار نفر در نیویورک و سانفرانسیسکو تحت اثر عوامل منتشر شونده در هوا مانند سراشیا مارسسنس (که موجب عفونت های ریوی، ادراری و خونی می شود) و باسیلوس گلوبیجی (مرتبط با بیماری سیاه زخم) قرار گرفتند.
همچنین در همین سال CIA پروژه MK ULTRA را شروع کرد که یک برنامه پژوهشی یازده ساله برای تولید و آزمایش داروها و عوامل بیولوژیکی دارای کاربرد در برنامه های کنترل ذهن و تغییر رفتار بود. شش مورد از پروژه های دست پایینی این پروژه شامل آزمایش این عوامل بر روی انسان های بی اطلاع بود.
1955، CIA در آزمایشی به منظور تست توان خود برای آلوده سازی جمعیت های شهری با عوامل بیولوژیک، باکتری خاصی را که از زرادخانه تسلیحات بیولوژیک ارتش گرفته بود در تامپا بای ایالت فلوریدا رها کرد. در همین سال بخش شیمیایی ارتش آمریکا آزمایش های جدیدی با استفاده از LSD بر روی بیش از هزار نفر از شهروندان آمریکایی شروع کرد که تا 1958 ادامه داشت.
